{Temmuz ’07 MisAfiR KaLeM Yazısıdır}

Kendini anlatamayanlar için…

ANLAYAMAZSINIZ

Bazen öyle bir an gelir ki konuşamazsın
Kelimeler çoktan sürülmüştür yalnızlığa
En çok ihtiyacın olduğu anda yoktur o yanında
Karanlık bir çukurdasındır artık tek başına

Ne sen görebilirsin onları
Nede onlar senin yenik düşmüş yanlarını
Her mısra bir çöküştür
Kimse anlamaz gelen en son baharı

Kalbinin fırtınalarını gönderirsin ne fayda
Anlamayacaklar seni
Gözlerinden kan gelirken yazdığın son sayfaları dahi
Varsın anlamasınlar bizim gibileri

Bir sabah uyandığınızda ben olmayacağım yanınızda
Gökten bardaklar boşalırcasına yağmur yağacak
Hiçbir şeyden haberiniz olmayacak
Bulutlar işte o an gözyaşlarım için ağlayacak

Güneşi görmek istemiyorum
Çünkü her yeniden doğuşunda gülen gözlerini görüyorum
Sol yanım en çok böyle zamanlarda sızlıyor
Geceler en çok böyle anlarda dayanılmaz oluyor

Saatlerin yorgun düşüşünde kendimi izliyorum
Bir sarhoş geçiyor önümden aldırmıyorum
Belli etmiyorum ama yarım kalan şiirleri özlüyorum
Belki bir gün anlarsınız diye size yalnızlıklarımı bırakıyorum

Nefes alamadığım her güne bin hasretle sarılıyorum
Ben artık bu diyarlardan gidiyorum
Karanlık geceleri zindan yüreğime atıyorum
Size yaşayamadığım sevinçlerimi bırakıyorum

—

2007 Temmuz Ayı MisAfiR KaLeMi olan Enis TEKGÜL, 1991 Kocaeli doğumlu ve şu an Aydın’da ailesiyle birlikte yaşıyor. Aydın Sosyal Bilimler Lisesi 10. sınıf öğrencisi Enis, şiir kitapları içinde dolaşmayı, bilgisayarda vakit geçirmeyi ve ailesiyle birlikte olmayı seviyor. En sevdiği şair Nazım Hikmet olan Enis, e-vren günlüğü’nün en genç MisAfiR KaLeMi olma özelliğini de taşıyor.