Daha çok küçüksün çocuk. Henüz bir çocuksun. Fotoğraflarına baktığımda hala aynısın. Gün gelecek, tıpkı Ziya ve İbrahim amcalarının çocukluk fotoğraflarına bakamadığım gibi, senin de bu binlerce fotoğrafına bakamayacağım.

İbrahim Amcan -hani hala bizim küçük EFE’miz- ilkokuldayken “Tohumlar Fidana” şarkısını söylerdi. Gizli gizli ağlardım. Onun o çocuksu sesi -çok iyi biliyordum ki- bir daha duyamayacağım bir sesti. EFE büyüdü, söylediği şarkının sözlerindeki gibi tohumlar fidana, fidanlar ağaca döndü. Şimdi ne İbrahim amcan o şarkıyı söylüyor ne de ben o günleri geri getirebiliyorum.

Sen de büyüyorsun. Masumiyetimizden, çocukluğumuzdan bir şeyler yitirerek sözde “kocaman” oluyoruz. Bütün bu fotoğraflar, yazılar sana en güzel hatıra çocuk. Şimdiki gibi yanında olamayacağız yarınlarda. Amcalarının yüreğinde nasıl bir yerdeymişsin gör diye, Doğum Günün Kutlu Olsun babamın adı Hüseyin, bizim minik Hüss!