Bu ülkedeki çoğu kişi gibi benim de çocukluğum eğitim hayatıma başlamamla bitti. Her gün okula, okuldan etüte, etütten eve koşarken daha oynayamadığım kaç tane istop, patlatamadığım kaç tane top, dizimi yaralayamadığım kaç gün var diye düşünmeden edemiyorum.
Continue reading →
{Ocak ‘10 Gönüllü MisAfiR KaLeM Yazısıdır.}
[important color=red title=”evrengunlugu.net’in notu:”]Türkiye Omurilik Felçlileri Derneği‘nin “Akülü Tekerlekli Sandalye Kampanyası“na destek amacıyla evrengunlugu.net olarak başlatılan “Misafir Kalem Olmanın Yolu 3430′dan Geçiyor“ projesine kısa mesaj ile bağışta bulunan sevgili Zeynep Çiğdem‘e teşekkür ediyorum. Gönüllü MisAfir KaLeM olma sırası 3430′a mesaj atma sırasına göre belirlenmiştir.[/important]
Tebdil-i mekandaki ferahlık kaç gün sürer ya da insanın cehennemini de beraberinde götürdüğünü anlaması için kaç gün geçmelidir?
Herhangi bir sebepten dolayı bir mekandan, bir şehirden hatta bir evden soğuyunca insan; en kolayı “tebdil-i mekanda ferahlık vardır” sözüne inanıp uzaklaşmak, gitmek kimine göre de kaçmak oluyor. Önce “uzaklaşmalıyım birazlar” , “gidiyorum”a dönüşüyor. Gidiyorumlara bir bakıyorsunuz “kaçmak” oluvermiş çoktan… Continue reading →
{Aralık ‘09 Gönüllü MisAfiR KaLeM Yazısıdır.}
[important color=red title=”evrengunlugu.net’in notu:”]Türkiye Omurilik Felçlileri Derneği‘nin “Akülü Tekerlekli Sandalye Kampanyası“na destek amacıyla evrengunlugu.net olarak başlatılan “Misafir Kalem Olmanın Yolu 3430′dan Geçiyor“ projesine kısa mesaj ile bağışta bulunan sevgili Sultan‘a teşekkür ediyorum. Gönüllü MisAfir KaLeM olma sırası 3430′a mesaj atma sırasına göre belirlenmiştir.[/important]
“Erzurum’da bir kuş var
Kanadında gümüş var
O gelin bir oğlan doğurmuş
Adını Musa koymuş”
Olgunluğunu ve anlayışını Musa Peygamberden mi aldın minik yavrum? Duruşun öyle asil ki, yüzünden nurlar akıyor sanki… Büyümüşte küçülmüş gibi davranışların, gözlerin zekice bakıyor, belli ki yüreğin temiz duygularla yoğrulmuş.
Ailenle geçireceğin son geceymiş, nerden bileceksin? Küçücük yüreğinde, kocaman inancınla Allahın secdesine vardığında, neler diledin kim bilir? Sonun olacağı güne günaydın dedin ve annene. Okulunun önünde seni bekleyen Azraillinmiş meğer ağlamaklı gözlerle arkadaşlarına veda edip, naylon poşete sığdırdığın kitaplarınla, yanında cellâdınla yürüdün Erzurum sokaklarında.
O kadar rahatsın ki, Continue reading →
{Kasım ‘09 Gönüllü MisAfiR KaLeM Yazısıdır.}
[important color=red title=”evrengunlugu.net’in notu:”]Türkiye Omurilik Felçlileri Derneği‘nin “Akülü Tekerlekli Sandalye Kampanyası“na destek amacıyla evrengunlugu.net olarak başlatılan “Misafir Kalem Olmanın Yolu 3430′dan Geçiyor“ projesine kısa mesaj ile bağışta bulunan değerli Serap Kazancı’ya teşekkür ediyorum. Gönüllü MisAfir KaLeM olma sırası 3430′a mesaj atma sırasına göre belirlenmiştir.[/important]
Şehirleri şehir yapan binlerin hikâyesi var elbet ve bu hikâyelerin yazılmışlarından biriyiz şu buluşmayı sağlayan kelimeler sayesinde. Anlatabilmeyi becerebilme isteği taşımayı seviyorum; ama kimseye ne mesaj verme ne de öğretme çabasında da değilim. Bu hakkı kendime ayırdım.
Yeni bir deneyimin keyfi, planladığımız yaşam standartlarımızın harcayalım diye seçenek olarak sunabildikleri kadar önemli. Her tür yaşamsal değerler tecrübe ile tespit edilmese de yaşama alanımın olgunlaşma hikâyesi yeni bir boyut kazandı. Geride kalan yıllara kafamı kaldırıp baktığımda Continue reading →
{Ekim ’09 Gönüllü MisAfiR KaLeM Yazısıdır.}
[important color=red title=”evrengunlugu.net’in notu:”]Türkiye Omurilik Felçlileri Derneği‘nin “Akülü Tekerlekli Sandalye Kampanyası“na destek amacıyla evrengunlugu.net olarak başlatılan “Misafir Kalem Olmanın Yolu 3430’dan Geçiyor“ projesine ilk bağış yapan dostum Eray Akın oldu. Kampanyanın e-vren günlüğü’nde başlatılmasının üzerinden henüz birkaç dakika geçe girişimde bulunan Eray’a gönüllüğünden, duyarlılığından ve yazısından dolayı teşekkür ediyorum. Gönüllü MisAfir KaLeM olma sırası 3430’a mesaj atma sırasına göre belirlenmiştir.[/important]
Kimse bu yazılan yazıdan bir ders çıkarmasın; kimse de bu yazılan yazının diline, öznesine, tümlecine, süzgecine bakmasın. Hayata dair hiçbir şey de yazmayacağım bu satırlarda. Herkesin bildiği ama her zaman söylemediği şeyler benimkisi; basit bir kız meselesi…
Hani insanlar konuşurken cümleleri bağlamak amaçlı kullanırlar ya (bak sana bir şey söyleyeceğim ama sakın gülme) her insanın hayatında yer almış anlamlarıyla kaybolmuş gibi görünüp ama komik ve anlamsız şeylerden bahsediyorum ben. İnsanlar koskoca ve kapkaranlık dünyalarına bir küçücük Continue reading →
{Eylül ‘09 MisAfiR KaLeM Yazısıdır.}
[important color=red title=”Yazıyı, Sahibinin Sesinden de Dinleyin:”][/important]
O sokaktaydım bugün… Çocukluğumun en güzel yılları, bisiklet yarışlarından dönüp terli terli su içtiğim ama bir türlü hasta olamadığım ve inadına daha da soğuk sular içtiğim o balkonun o sokağı..
”Yazı getirdiniz yine” dedim dedeme ki her yaz korkarım bir sonrakinden, anneannemin dedemin göreceği en son yaz bu mu acaba diye. Yine gördü anneannem dutları, közde mısırları, elinde doğmamış bebeğim için ördüğü patik vardı. Anneannem duymadı beni hiç, sesimi hiç tanımadı ama hep çok sevdi bizi, beni…
Okul dönüşlerim vardı o sokağa, anneannemin Continue reading →
Podcast: Play in new window | Download
Subscribe: RSS
{Ağustos ‘09 MisAfiR KaLeM Yazısıdır.}
Beynimize kazınmış seslerden biri; ”Orada biri var mı? Sesi mi duyan var mı?” On iki yaşındaydım, zifiri karanlıkta sokağa çıkıp binaya baktığımızda. Anne yatağımı sallama deyip, uyumaya devam etmiştim kapımız tekme ve yumruklarla çalınana kadar. Üçüncü katta oturduğumuz için, üst katlardan her inen kapımızı çalıp geçmişti. Annem “haydi kalk biraz dışarı çıkalım” dediğinde; ”aklını mı oynattın gecenin bir vakti ne işimiz var sokakta!” diye çıkışmıştım.
Yaz günü içim ürpermişti park duvarının üstünde otururken. ”Şiddeti kaç acaba?” cümlesini ilk duyduğumda Continue reading →
