Yağmur, öyle aktı ki yüreğime…
Ne hayal edilir ne de rüyada görülebilir muhteşem bir günün ardından, “SEN BENİM YAĞMURUMSUN” şiiri tamamlanmaya yüz tuttu.
Birlikte yenen yemekler, sohbetler, yol boyu okunan dergideki bir yazı…
Her şey, senin adının üzerine yazılmış bir masaldan ibaret gibi sanki.
Demedim boşuna, “SEN BENİM YAĞMURUMSUN” diye. Yağdın yine doya doya!
Ne zaman tamamlanır bu şiir, belli değil…
