O’na biz Hatice Nine diyoruz. Çocukluğumdan beri yaşamımda olan, gurbetin insanı… Kendimi bildim bileli Hatice Nine, örgü örerdi ve gözleri hep az görürdü. Ramazan iftarlarında bizim soframızın vazgeçilmez isimlerinden biriydi. Uzun bir aradan sonra dün kendisini ziyaret ettim. Aydın Life dergisinin 3. sayısı için Aydınlılarca pek bilinmeyen Göçmen Mahallesi hakkında bir yazı yazacaktım ve bu mahallenin tarihini, onun en eski sakinlerinden dinlemek istedim. Çaldığım ilk kapı Hatice Nineydi. O’nun yaşam hikayesi öylesine etkileyiciydi ki, ikinci bir kapıyı çalmaya gerek duymadım. Programım değişmişti. Üçüncü sayının konusu Göçmen mahallesi’nin 90’lık sakini Hatice Nine’nin “”göçmen hayatı” olacaktı.
Bu gün ailecek tekrar ziyaretine gittik, dergi için fotoğraflarını çektik. Hatice Nine’nin hüzün dolu hikayesini Eylül’de {buradan} okuyabilirsiniz.
e-vren günlüğü sitesinden daha fazla şey keşfedin
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
evet ayni şekilde hatice ninenin çektiklerini 1951 göçmeni ailem annem, 1989 gocmeni eşim ve ailesi yaşanılan tüm acıları 2. jenerasyon olarak bana anlattılanrdan yola çıkarak benzer yaşam hikayeleri ve çalışkanlıkları ile öne çıkmış ezilmiş oradan oraya atılmış,göç yollarında çileler çekmiş insanlar hepsinin öyküsü hemen hemen aynı, Çalışkanlıkları,iyimserlikleri, insani ve sabırlı yönleriyle örnek insanlar herzaman taktire şayan kişiler olarak kutluyorum