yol

yanlış değildi

yoldaştı

yanlış olan

Böyle yazmış Hulki AKTUNÇ “Galat” isimli şiirinde. Bazen yol da yanlış oluyor, yoldaş kadar. Tercihlerimiz kimi zaman çıkmazlara sürükleyebiliyor bizi. Koca bir “hata” ile yüzleşiyoruz bir anda. Karşılıksız sevdiğimiz -ki gerçekten karşılıksız mı sever insan bunu da bilmiyorum- pek çok fedakarlıkta bulunduğumuz varlık, en küçük bir “hata”da ters yüz edebiliyor bütün yaşanılanları. Lafım sözüm kimseye değil; bu defa kendime! Dün öğrendiğim bir gerçekten dolayı canım sıkıldı epey. Bana acı bir gerçeği “sır” olarak verince denizin kıyısındaki bir “yürek”, ağzımı bıçak açmıyor. [De]şifre hayatımın bir ayrıntısı “şifre”lenemiyor buraya. Yine birçok şey öğrendim, dün gece aldığım ders sayesinde. Sabahı zor ettim. Kızıyorum kendime ama dengem alt üst oldu yine. “Birisi”nin hayatıma müdahelesinin “ızdırabını” henüz silememişken yüreğimden, yeni bir bedel ödemeye kalkıyorum.

En konuşmam gerektiği zamanlardan birinde,

hiç susmadığım kadar susuyorum.

Söz verdim, mavi sulara dalıp giden gözlere…

————
*Hulki Aktunç, Galat, Kitap-lık 98, s.14