“Beni sever misin?” der gibi baktım gözlerine. Gözlerin “seni seviyorum” dercesine döndü gözlerime. Gözlerimiz yaşamış meğer ikimizden habersiz isimsiz aşkı…
Diz çöküp önünde ağlasam. Uzanıp yanına sarılsam sana, sarsıla sarsıla ağlasam. Sımsıkı sarılsam, ağlaya ağlaya sarsılsam. Kelimelerin tekrarı gibi, tekrar tekrar “seni sevdiğimi” söylesem. Sen olmayınca alamadığım nefesleri karıştırsam nefesine. Tutsam nefesimi, dalıp gitsem kollarında. Kollarında, dalıp dalıp gitsem gözlerine. Duymak istediğim sözleri, gözlerinde görebilsem. Görebilsem sözlerini, duyabilsem kelimelerini, duyup da dokunabilsem cümlelerine. Sonra sussam, hiç konuşmadığım gibi. Hiç konuşmasan, hep sussak.
Biz birbirimizi bir sevebilsek…
—
facebook’evreni ] facebook sayfası ] twitter’evreni ] RSS abonelik