“Düşünme kara kara / Biz de verdik buna para!”

“Akşam oldu, böyle oldu!”

“Ben bu fiyatlara inanmam arkadaş!”

“Alma, alıyormuş gibi yap. Uykumuz açılsın!”

“Necati, Tuncay, Şükür Hakan / Şükür hepsi burada!”

“Yavaş yavaş Hasan Şaş! / Formalar burda gel!”

Bunlar değerli arkadaşım Murat‘ın aklına gelenlerden birkaçı sadece. Mahalle pazarlarında pazarcıların dilinde çok daha zekice cümleler olduğuna eminim. Bizim Cuma pazarındakiler pek bağırıp çağırmaz. Hoş, daha fazla slogan not etmek için onlarla bütün günü geçirmek gerekir. Bu sözleri not alalı epey zaman oluyor. Daha da fazlası için Murat’la birgün pazarda vakit geçirecektim ki vakit bulamamıştım bir türlü. Halkımızın hayal dünyasının zengiliğinin diline yansıması bunlar. Ve sadece pazardan bir birkaç örnek. Bu güzelliğin yanında bir Cuma hutbesinde pazar yerlerinin şeytanın yeri olduğunu, orada yalanın kol gezdiğini, bu sebeple pazar yerlerinde mümkün olduğıunca az zaman geçirmek gerektiğini söyleyen bir hocanın söyledikleri çınladı kulaklarımda. Oysa o gün az ileride Cuma pazarı kuruluydu. Pazarcıların başka yakın bir camiiye gidiyor olması, ne büyük lütuftu. Konu bu değil gerçi ama değinmeden edemedim. Ekmeğini kazanmaya çalışan insanlar başka şansları oslaydı pazarcılık değil, terzilik yaparlardı herhalde. Ya da imkan verilseydi imam olur, cuma hutbelerinde pazarcılara hayır dua ederlerdi, bol kazanç için.