Sevgili…
Bizim dünyamızı yıkıp gideli çok oldu. Bana virane bir dünya bıraktın, kendineyse yepyeni bir dünya kuruyorsun.
Sevgili…
“Gözüm, senden başka bir şey görmüyor” derdin. Şimdi “seni görmesin gözüm!” dersin. Nefretin buz gibi ensemde, kinin dağ gibi önümde!
Sevgili…
Gittiğin yol, yol değil; yolumuz birken, seninle aynı yolda birlikteyken. Dönüşü olmayan bir yola girdin, ben dönüşünü beklerken.
—
facebook’evreni ] facebook sayfası ] twitter’evreni ] RSS abonelik
e-vren günlüğü sitesinden daha fazla şey keşfedin
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
insan bazen duygu karmaşası yaşıyor,ciddiye almak,önemsemek,düşünmek..sevmek kadar nefret etmek ,kızmak ta insana ait duygularsa,nefret duyacak kadar hala seviyoruz anlamına gelmez mi bu aslında:) nefret ediyoruz dediğimiz şeylere bir daha dönüp baktığımızda,aslında bunun tam anlamıyla nefret olmadığını,ileri düzeyde kızgınlık olduğunu fark ediyoruz.iletişim kopukluğuna bağlı sorunlar yaşıyoruz bu nedenle,çoğu zaman da ilişkilerin bitmesine neden oluyor bu.
Ben çok beyendim biraz da kendime benzettim doğrusu. msn imizi yazdığımız yerde tüm yorumlar yanıtlıyo dediği için yazıyorum, belki bi tavsiyeniz olur diye… Bi x şahsı vardı adı lazım değil onu çok sevdim tabi oda beni ben çok acı çektim artık beni seviomu bilmiyorum ama ondan nefret ediyorum nelkide buna inanmak istiyorum. Oda benim gibi acı çeksin istiyorum sizce yanlış mı düşünüyorum…