12. sınıflardan yedi öğrencim, Pınar Hoca ve İlknur’la bugün Üçkağıtçı’ya gittik. Orhan Kemal’in yazdığı oyun, İzmir Devlet Tiyatrosu oyuncularının performansından seyrettiğim ikinci oyun.. Felatun Bey ile Rakım Efendi‘den sonra karar verdim: İzmir Devlet Tiyatrosu bu işi biliyor :) Döner sahne olayını da ilk kez göüyorum. Göz alıcı ve son derece heyecan verici bir hareket vardı oyunda. Oyun 2,5 saat sürdüğü ve siyasi mesajlarla dolu olduğu için zaman zaman tempo düştü. Sıkıldığım yerler de oldu. Öyleki oyuna ara verildiğini salondakiler birkaç dakika anlayamadılar. Zaten salonda yaklaşık 80 kişi olması birilerinin canını sıkmıştı. “Seyircileri akşamki gösteriye mi davet etsek acaba? Karşı kolejdeki öğrencileri mi çağırsaydık?“ sözleri çalındı kulağıma :) Umarım dün ve bu akşamki gösterilerde  Aydınlılar salonu doldurmuşlardır.

Bazı şeyleri sorguladım bugün. Gerek, kendime yakın hissettiğim birkaç arkadaşımla dertleşmem; gerekse de kendi içime kapanmam enerjimin biraz düşmesine sebep oldu. Kurallardan, sınırlamalardan, gereksiz detaylardan ve anlamsız dedikodulardan sıkılıyorum. Mayıs’ı bekliyorum dört gözle. Sonrasında hayatımın eskisi gibi olmamasını diliyorum :)

Fotoğraf kaynak: http://www.devtiyatro.gov.tr/eser/eser1612.asp