Ah keşke KPSS de -hatta her sınav- ALES tarzında gibi olsa :) Arkamda sakız çiğneyen kız, koridorda bır bır konuşan kadın memurlar haricinde çok keyifli bir sınav tecrübesi yaşadım.. Çok seviyorum ALES sorularını, çok!
Sınav çıkışı, anneler günü için geçen hafta hediye aldığım ve bugün almak üzere emanet ettiğim yere uğradım, paketleri alıp eve geldim. Safiye Sultan her zamanki gibi sınavdan çıkınca aç boğalara dönen ben için mutfakta yiyecek bir şeyler hazırlıyordu :) Annem ve yengem için hediye merasimleri sonrası günlerdir beklenen ağır misafirimizi beklemeye koyulduk.
Epeyce uzun bir aradan sonra amcam ve yengem ziyaretimize geldiler. Hoş sohbet derken amcam ve İbrahim’le -bir zamanlar Türkan Şoray’ın filmlerinde kullandığı- amcamın arabasıyla gezmeye çıktık :)
Akşamüzeri elinde anneler günü hediyesiyle Deniz geldi. Ziya’nın yokluğunu hissettirmemişti.
Ziya da bu haftasonu çarşıları kitlendiği için komutanından rica etmiş ve hazırladığı bir fotoğrafı bana epostayla göndermesini istemiş. Cuma gününden beri Ziya’nın fotoğrafını bekliyordum ki komutanı sağolsun pazar akşam 20’de yolladı fotoğrafı. Ne diyeyim yani şimdi. Sinirimden teşekkür için geri bile dönmedim. Ziyacığım zaten anneler gününün ilk saatlerinde verilmesini hayal edip, günler öncesinden hazırladığı fotoğrafın bana bir türlü ulaşmamasından yeteri kadar stres yaşamıştı. Neyse ki önceden bilgilendirdiğim fotoğrafçıya fotoğrafı hemen yönlendirdim, koşa koşa oraya gittim. Çerçeveyi dün seçmiştim zaten, ben gidene kadar her şeyi hazırlamışlardı ve fotoğrafçının kapanmasına yarım saat vardı. Anneler gününün son dakika hediyesini de Ziya’yla canlı telefon bağlantısı kurup canlı canlı verdik Safiye Sultan’a. 5 gün sonra vatani görevini tamamlayıp, doğup büyüdüğü topraklara dönecek olan Ziya’nın annemle çekildiği fotoğraf üzerine yazdıklarını okuyanca göz yaşlarımı tutamadım:
Ocağından geldim asker ocağına
Gelmem yakındır kucağına
Hakkını ödeyemem ki
Bin canımı versem de senin canına
“Çekirdeksiz Üzümün“
e-vren günlüğü sitesinden daha fazla şey keşfedin
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
fotoğraf üstüne yazdıkları gerçekten çok duygulandırıcı…
vuslata az kalmış demek.. hasretbitiyor yani ne güzel..
Safiye Sultana üç en güzel hediyesinden üç güzel hediye sunulmuş yine..
Bir kardeşim olsa da böyle iki satır karalasa bana veya tek varlık olan anama otursam baksam baksam ağlasam.. diye geçirdim içimden yazını okuyunca.
Yine bir defasında demiştim ya arkadaşım hadi satırlarınla benim gözlerimi dolduruyorsun bazen de annemden ne istiyorsun diye , ağlıyor işte şimdi ah yavrularım diye.
(hem bir anne neden tüm çocukları yavrularım diye sever ki? )
Ne gzel bir anneler günü hediyesi olmuş :) Fotoğrafı da çok merak ettim :) Bu arada blogumda bir evren yorumu görmek sevindirici bir gelişme idi kendi adıma :) Teşekkürler…
Safiye Sultan, benim bile gözlerim doldu, gelecekte asker ocağına evlat göndermenin hayallerini kurdukça ya sen ne yaptın okuyunca kimbilir :/
ANNELER GÜNÜN KUTLU OLSUN, ELLERİNDEN ÖPERİM…
(Evren gördüğün gibi bu yorum sana değil, o nedenle çaban için teşekkür etmiyorum bile :) )
Ales sınavı anneler günü derken yoğun bir hafta sonu daha geride kaldı.Bana göre asıl yoğunluk Ziya´nın gelişiyle başlayacak tatlı bir yoğunluk…
Beni sorarsan çok uzun zamandan bu yana yazılarını beğeniyle okuyorum yorum yazmak da bugüne nasipmiş :)))