Bizimkiler dün Kardeş Köye gitmişlerdi. Ziya, oradaki tahta parçalarını birbirine çivileyip Hüss‘e uçak yapmış. Akşam geldiklerinde Hüss, büyük bir heyecanla tahta uçağını gösterdi bana. “Yarın boya alayım ve bunu boyayalım“ dedim. Sözümü de tuttum:
Bugün akşamüzeri de boyaları ve cilayı alıp, Hüss’le balkonda işe koyulduk. Gövdeyi mavi, kanatları turuncuya boyadık. Boyalar kuruyunca da her tarafına vernik sıktım. Sabah gündüz gözüyle uçağın son halini merak ediyoruz :) Ayrıca bu uğraş, beni çok rahatlattı. Önümüzdeki günlerde uçurtma yapmak, yağlı boya resim çalışmasına girişmek, farklı tarifleri deneyip yemek yapmak da istiyorum. Belki bu karamsar ruh halim hepten dağılır :)
e-vren günlüğü sitesinden daha fazla şey keşfedin
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Hüss, seni çok kıskanıyorum :)
Bu uçak projesine el atıp Hüss’e öncü ve rehber olarak yaratıcılığına katkıda bulunman, ilk fotoğrafta onun gözlerine yerleşen o bakışa öyle güzel yansımış ki…
Karamsar ruh halinden çıkmanın en güzel yolu çocuklarla bol vakit geçirmek onların dünyasında yaşamak onlardan büyüklerden bile duyamayacağımız sözleri duymak inan insana çok iyi geliyor.
Bir de gözlerindeki ışık umut ve saflık var ya tüm karamsarlıkları alıp gidiyor insandan.
farklı tarifleri denemelisin :) zira radyoda kullanabiliriz :))) ege yöresine ait lezzetleri öğrenmeni dilerim :)))
bu arada hüss diyorum başkada bir şey demiyorum!.
Hüssün eline fırça çok yakışmış.. o cici yüzünü görünce enerji aldım hüssden :p
Hayat, yaşam, doğa her haliyle güzel. Önemli olan bu güzellikleri görebilmek, farkedebilmektir bence. Hüss’ e yapılan tahta uçak bana yapılsa şu an bile bende aynı şekilde mutlu olurdum. Basit gibi görünen her şeyde farkedilmeyi bekleyen bir gizem vardır. Resimle ve özellikle uçurtmayla uğraşmanızı gerçekten ben de tavsiye edebilirim :)
Uçak çok güzel. Hüss çok ama çok tatlı. Çocuklar nasıl oluyor da basit şeyleri böyle ciddiye alıyorlar, işlerini bu kadar büyük bir özenle yapıyorlar? Keşke büyüdüğümüzde bu özelliğimizi kaybetmesek. Belki o zaman dünya daha yaşabilir yer olurdu…Sanırım Evren bu sıralar tek karamsar olan sen değilsin….
“Karamsar ruh hali” sen de mi Brütüs?
Çocuklar için ne kadar heyecanm verici ise biz büyükler için de o kadar terapi niteliğinde oluyor bu uğraşlar. Bak bu yemek işine el atman iyi fikir hocam, maharetlerini bekliyoruz :)
Bu arada Hüss’deki ciddiyet çok şirin :)