Hüss‘ün doğum gününü kutladık az önce. 9 yılı devirdi. Dünyaya geleli tam 10 yıl olacak 365 gün sonra. Hayat ne kadar hızla akıyor. Daha dün gibiydi; doğduğu haberini aldığımda Denizli’deydim. Pamukkale Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi koridorlarında final sınavlarım için koşuşturuyordum. Finalleri bitirip bir an evvel Aydın’a dönmek ve Hüss doğduğunda orada olmak istiyordum. Safiye Sultan telefonla müjdeyi verdiğinde ders çalışmayı bırakıp bebek eşyası satan dükkanlara atmıştım kendimi ve Hüss’ün bebekliği boyunca asla yatmayı kabul etmediği bir ana kucağı almıştım ;) Son finale, valizim ve ana kucağıyla gitmiştim. Sınıf arkadaşlarım az sonra başlayacak finalin heyecanındaydı bense onlara, Hüss’e aldığım hediyeyi gösterme heyecanında ;)
Hüss’ün ailemize katılışının heyecanı 9 yıldır tazeliğini koruyor ve arkama dönüp baktığımda Hüss için hayalini kurduğum pek çok şeyin ne kadar çabuk gerçekleştiğini görünce şaşırıyorum. Onun hep ilkokula başlayış gününü merak ederdim. 9. yaşını doldurduğu bugün 4. karnesini elinde tutuyordu. Oysa ana sınıfına başladığı ilk gün, ilkokula kaydolduğu gün, aldığı ilk karnesi daha dün gibi aklımda.
Hüss, bizim için “bir bebeğin büyümesine birebir tanıklık ettiğimiz” ilk çocuk. Belki de bu yüzden, bu dünyadaki dokuz yıllık serüveninin hemen hemen her gününü beraber yaşamış olmanın verdiği apayrı bir bağla bağlıyız ona. O, bildik bileli küçük bir adam ve büyük bir dünya bizim için.
Bugün beni duygulandıran bir başka detaysa Hüss’ün İş Bankası’na gidip “işçi çalışan amca” dediği banka personelinden karne hediyesi olarak aldığı iki kitaptan birini özellikle benim için ayırması: Rıfat Ilgaz‘ın Öyküleri
evrengunlugu.net
2010-2011 dönemindeki yayın süresince Acil İhtiyaç Projesi Vakfı‘nı, AİP Vakfı’nın proje ve çalışmalarını gönüllü olarak desteklemektedir.