e-vren günlüğü’nün bugün doğum günü. Gerçek hayatta yaşasaydı Eylül’de İlköğretim 1. sınıfa başlayacaktı. 7. yaşından gün alan e-vren günlüğü, gördük ki 1 nesil büyütmüş ve Türk blogları içerisinde en uzun soluklu kişisel web günlüklerinden biri olmuş ;)

Son bir yılını bazen çok durgun bazen çok hareketli geçirdi e-vren günlüğü. Ziyaretçilerinin ortak kanısı 6. yılında fotoğrafların yazılardan daha ön plana çıkmasıydı. Çektiğim fotoğraflara ağırlık verirken yazılarda kendime ait kişisel fotoğraf neredeyse hiç kullanmadım. Bunda hem 20’li yaşlara veda etmenin bende yarattığı bir değişim hem de özel yaşamımda son bir yıldaki keyifsizlikler etkili oldu. Oysa ben bu kişisel blogun benim yazılarım ve fotoğraflarımla bir e-albüm olması gerektiğine inanıyorum.

Merak edip önemseyenler için şöyle birkaç detaydan daha bahsetmek istiyorum. Bundan önce yazdığım tüm yazılarda yer alan sosyal çevremdeki arkadaşların ad-soyad etiketlerini kaldırdım. Yeni yazacağım yazılarda da etiketlemeye gitmeyeceğim. Ayrıca e-vren günlüğü’nde ve çektiğim fotoğrafları paylaştığım flickr adresimde artık çocuk fotoğrafı yayımlamayacağım. Bunun sebebiyle ilgili daha detaylı ve açıklayıcı bir yazı ileride yazabilirim.

Hayatıma her yıl yepyeni insanları dahil eden bu blog, benimle birlikte burada bahsi geçen pekçok insanı sizin de hayatınıza sokuyor; bunun da son derece farkındayım. Ben her ne kadar kişisel bir maceranın notlarını tutsam da bu blogun ziyaretçiler üzerinde farklı anlamda tuhaf bir tesirinin olduğu gerçeğini de göz ardı etmiyorum.

Ve bunu ilk kez yazıyorum: Beni sadece bu blog sayesinde keşfedip tanıyanların beyinlerindeki Evren için yapabileceğim çok fazla bir şey yok. Ama beni halihazırda gerçek hayatta tanıyıp da arada bu blogtan takip edenlerin kafalarındaki Evren ikilemini bir şekilde çözebiliriz; oturup karşılıklı konuşabilir ve aslında neyin ne olduğu konusunda mutabakata varabiliriz.

Bu blog, beni daha çok sevmek isteyenlerin duygularına gem vuruyor. Beni hayatından tamamen çıkartmak isteyenlerin de önünde en büyük engel yine bu blog. Beni sıradan bir insan olarak görebilme çabalarını da boşa çıkarıyor e-vren günlüğü. Veya aslında kendi halinde uslu bir adam olan beni, bu blog sevimsiz bir insan suretine sokabiliyor bazılarının gözünde. İşte 7. yılda bu ve buna benzer problemler yaşayanlara çok samimi önerimdir: Bu blogu tıklamayın, takip etmeyin, okumayın, arada da olsa e-vren günlüğü’ne göz atmayın ;) Burada kendi kendine işleyen bir mekanizma, tamamen sahibine ait olan bir dünya ve aslında kimseyi de ilgilendirmeyen bir yaşam var.

Son olarak: Geçen yıl resmi blog desteği sağladığım Acil İhtiyaç Projesi (AİP)‘le gönül bağımız sona ermese de sosyal sorumluluk projemiz bugün sona erdi. Yeni yılda gönüllü desteği sağlayacağım sivil toplum kuruluşu arayışına girişmedim ama kafamda Adnan Menderes Üniversitesi Öğrencilerine Yardım Derneği var.

—

e-vren’i reader’dan anlık takip et: http://www.evrengunlugu.net/feed/

facebook e-vreni’ni beğen: http://tr-tr.facebook.com/evrensoyucokphotoblogger

e-vren’i facebook’la: http://www.facebook.com/evrengunlugu

e-vren’i twitle: http://twitter.com/#!/evrengunlugu

e-vren’e direkt yaz: evren{@}evrengunlugunet