Öğretmenimi Arıyor{d}um

İlkokul öğretmenim Aynur DURMAZ‘ı aradığımı birkaç kez e-vren günlüğü’nde yazmıştım. 1991 yılında bizi mezun edip Antalya’ya taşınan öğretmenimle o günden beri görüşmem mümkün olmamıştı. Kendisine ulaşabilmek için okul idaresiyle görüşüldü, telekom kayıtları tarandı, öğretmenimin eski meslektaşlarından bilgi alınmaya çalışıldı. Ama bütün çabalar sonuçsuz kaldı. Öyle ki şansımı burada da aradım. Ve birgün hiç beklenmedik bir bilgi sayesinde 15 yıllık hasret sona erdi. 1 dakika 5 saniyelik VideoBlog’ta ilk defa çok kısa da olsa sesimi duyacak, ilkokuldaki eski bir fotoğrafımla karşılaşacaksınız. Her şeyden önemlisi yaşamıma elektronik ortamda tanıklık eden siz ziyaretçiler, benim için çok önemli bir gelişmeye daha şahit olacaksınız. Bu macerayı hep birlikte paylaşmadık mı zaten

 
Telefon görüşmesi elbetteki bu kadar değil. VideoBlog, kısa oldu ki tadında kalsın istedik. Yarım saate yakın bir konuşma gerçekleştirdik ve hepsi de kayda alındı. Beni en çok şaşırtansa bunca yıl sonra öğretmenimin sadece ismimi söylememle beni tanımış olması. Telefonda ne konuştum, nasıl konuştum hiç bilemedim. Elim ayağıma dolaştı. Sonradan ses kaydını dinledikçe heyecandan ne kadar da saçmaladığımı farkedip, utandım :) Öğretmenim hala Antalya’da yaşıyormuş, artık emekli olmuş. İlk fırsatta da görüşmek istiyoruz birbirimizle… 

Ses kayıtlarının ve fotoğrafların düzenlenmesi yeğenim Haktan tarafından gerçekleştirildi. Yardımlarından dolayı kendisine çok teşekkür ediyorum.

One Comment

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir