Uzun zamandır yapmadığım şeylerden birini yaptım: Durup Düşündüm.

Bir süredir Dr. House‘u seyretmeyi, 46 Dergisinin yeni sayısını almayı, frizby oynamayı ve hatta bir yıl boyunca dört gözle bekleyip de çıkar çıkmaz aldığım YKY Şiir Yıllığını okumayı ertelediğim gibi Durup Düşünmeyi de erteliyordum. Parmağım denklanşöre gitmiyordu. Elim kaleme uzandığında da hep başka şeyler yazıyordu ve bunlar için harcadığım zamandan memnun olmuyordum.

En son, kitaplarla dolu bir yerden nefes almak için çıktığımda denk geldiğim kendini bilmez birinin sözleri üzerine düşündüm. Sandığımdan da kısa sürdü düşünmem. Halbuki  üzerinde bu kadar az durmuş olmama şaşırdım. Bir grup insanı karşısına toplayıp onlara hitaben konuşurken aslında bana mesajlar gönderen adamın o anlamsız tavrı üzerine bile daha çok düşünmüştüm.

İnsanın en zor yaptığı şeylerden biri midir, karşısına geçip kendisini tepeden tırnağa süzmek, süzerken de kendisi hakkında etraflıca düşünmek? Bana kim kendisini dipten tırnağa fotoğraflayabilir veya ben boylu boyunca kendimi acımasızca eleştiren sayfalarca bir yazıyı ne kadar tarafsız yazabilirim?

Durmamak gerek ama elbette düşünmek şart. Hele ki başkalarını bırakıp kendimiz hakkında düşünmek gerek!

—

facebook’evreni ] facebook sayfası ] twitter’evreni ] RSS abonelik

—

evrengunlugu.net;

 2010-2011 dönemindeki yayın süresince Acil İhtiyaç Projesi Vakfı‘nı, AİP Vakfı’nın proje ve çalışmalarını gönüllü olarak desteklemektedir.