“Hayır gibi görünende şer; şer görünende de hayır gizli olabilir“lik bir haberle güne başladığımda Harun‘un henüz birkaç saat önce dünyaya gelen kızı Eylül‘ün haberi tam manasıyla müjdeydi. Hayat, yaşayan faniler için her an yeni bir başlangıç, yeniden bir soluktu…
Rabb’in “Ol“sunundan kullarının “olmalı“sının daha kuvvetli olmadığı aşikardı; bu bana, başkalarına -sanırım yerinde- bir ders oldu. Bu dünyada hiçbir şeyin yüzde yüz garanti olmadığını hep söylerdim; Continue reading →
Pazartesi günü 10A’dan Mehmet Emin bizim evdeydi, elinde bir kutu meyve suyuyla :) Böylece o da Safiye Sultan’la tanışan 11. öğrencim oldu. Öğleden sonra 11A’dan öğrencim Burcu ile buluştuk. Orda oturduk, burda oturduk, şurda oturduk derken ne çok mekan değiştirdik…
Salı günü öğrenci ziyaretlerim ara vermişti ki bugün 11A’dan üç öğrencimin mesajıyla kendimi KPSS kitaplarının arasından sıyırıp onları karşıladım. Halime, Meftune ve Melike ile akşam üzerine kadar vakit geçirdik.
Hepsini çok özlüyorum. Cuma’dan bu yana onlarla Aydın’da görüşüyor olmak benim için ayrı bir nefes oldu. Üç öğrencimi minibüslerine bindirirken, KPSS’den sonra Ankara’ya gidecek olmama hayıflandılar. “Ankara’ya gitmeyin hocam, giderseniz de çok kalmayın, Dalama’ya gelin, festivalde mutlaka Dalama’da olun” deyip durdular… Ailemden sonra 75 zincirle daha bağlandım hayatın her bir noktasına :)
