Son on gündür kötü şeyler oluyor: Anneannemi kaybettik. Ertesi günün akşamı abimin evinde neredeyse yangın çıkacaktı ve Denizli’den başsağlığına gelen halamlar uyanmasaydı kötü şeyler olabilirdi. Ve bugün hem bizim hem de abimin evine hırsız girdi!

Hırsızın girdiği ev ne kadar da soğuk oluyormuş. Mahremine el uzatıyor. Evin en gizli yerlerine kadar her yeri açıyor, bütün eşyaları dağıtıyor. Evden çıkıp geri dönmem sadece 30 dakikaydı. Ve muhtemelen gözetlenmiştim. Eve geldiğimde hem bizim hem de abimin kapısının aralık olduğunu ve kilitlerin kırıldığını görünce hemen geri döndüm. İlk işim 155’i aramak oldu. Herkes gelene kadar evin önünden ayrılmadım. Öyle ya, kısa bir süreliğine evden ayrılmıştım ve hırsız hala içeride olabilirdi. Hırsızlar öylesine cesur ki artık güpegündüz iki evi birden yerle bir etmeyi çok iyi beceriyorlar.

Uyumayı düşünüyordum ki ama annemin telefonuyla evden çıkmak durumunda kalmıştım. Bir sürü senaryo yazıyoruz hepimiz. Olan oldu artık. Belki parmak izlerinden suçlu ortaya çıkabilir, bekleyip göreceğiz.

Allah’a şükür, yerine koyulamayacak bir kaybımız yok. Kapılarınızı iyi kilitleyin demeyeceğim; bir işe yaramıyormuş. Alternatif güvenlik yöntemlerine de başvurmakta fayda var.