30’a 1 Kaldı

Bugün 26 Haziran. Benim doğum günüm, e-vren günlüğü’nün doğum gününden tam 1 ay önce. 20’li yaşlarımın son basamağına adım atıyorum. 30’a 1 kala önce sevgili öğrencilerimle sonra da ailemle iki defa doğum günü kutladım ;)

Bu yıl mezun olan öğrencilerim bugün LYS’ye girmiş olmalarına rağmen sınav çıkışı beni Pınarbaşı mesiresine davet edip doğum günümü kutladılar.  e-vren öğrencileri hayatımı renklendirmekte yine çok başarılıydılar. Onlarla birlikte olduğum süre boyunca beni çoğu zaman mutlu etmişlerdi, bugün çok daha büyük bir mutluluğu yaşattılar bana. Öğrencilerimin benim mutluluğumdan daha büyüğünü üniversite yolunda yaşayabilmelerini diliyorum.

evrengunlugu.net, 5. yılında sosyal sorumluluk gereği Türkiye Omurilik Felçlileri Derneği‘nin kampanya ve projelerini destekleme kararı almıştır. Ziyaretçilerini de TOFD’a destek olmaya davet etmektedir. TOFD’a ulaşın; gönüllü olun; 3430‘a boş bir sms atarak Akülü Tekerlekli Sandalye Kampanyasına 5 TL’lik bağışta bulunun.

Merhaba Sonbahar; Sende Benden Ne Var

mer.ha.ba son.ba.har

Hayır gibi görünende şer; şer görünende de hayır gizli olabilirlik bir haberle güne başladığımda Harun‘un henüz birkaç saat önce dünyaya gelen kızı Eylül‘ün haberi tam manasıyla müjdeydi. Hayat, yaşayan faniler için her an yeni bir başlangıç, yeniden bir soluktu…

Rabb’in Olsunundan kullarının olmalısının daha kuvvetli olmadığı aşikardı; bu bana, başkalarına -sanırım yerinde- bir ders oldu. Bu dünyada hiçbir şeyin yüzde yüz garanti olmadığını hep söylerdim; Continue reading →

Ayrılık Sendromuna Öğrenci Takviyesi

Pazartesi günü 10A’dan Mehmet Emin bizim evdeydi, elinde bir kutu meyve suyuyla :) Böylece o da Safiye Sultan’la tanışan 11. öğrencim oldu. Öğleden sonra 11A’dan öğrencim Burcu ile buluştuk. Orda oturduk, burda oturduk, şurda oturduk derken ne çok mekan değiştirdik…

Salı günü öğrenci ziyaretlerim ara vermişti ki bugün 11A’dan üç öğrencimin mesajıyla kendimi KPSS kitaplarının arasından sıyırıp onları karşıladım. Halime, Meftune ve Melike ile akşam üzerine kadar vakit geçirdik.

Hepsini çok özlüyorum. Cuma’dan bu yana onlarla Aydın’da görüşüyor olmak benim için ayrı bir nefes oldu. Üç öğrencimi minibüslerine bindirirken, KPSS’den sonra Ankara’ya gidecek olmama hayıflandılar. Ankara’ya gitmeyin hocam, giderseniz de çok kalmayın, Dalama’ya gelin, festivalde mutlaka Dalama’da olundeyip durdular… Ailemden sonra 75 zincirle daha bağlandım hayatın her bir noktasına :)