Öğretmenliğe İkinci Ara

Bugün Dalama Lisesi‘nde ikinci yıl sonu karne heyecanı, ikinci mezunlarım ve Dalama’ya ikinci vedam. 

Dalama‘da öğle yemeği yemeğe en çok gittiğim pideciye yemek yemeğe gittik.

Yemekten sonra da öğrencim Müge‘nin evde demleyip getirdiği çayları içip böylece 18 Haziran karne gününü sonlandırdık.

Yukarıda Dalama’ya ikinci vedam olduğunu yazdım ama öğrencilerim, onlarla asıl ne zaman vedalaşmaya geleceğimi biliyorlar; o yüzden bugün kısa bir süre sonra tekrar görüşmek üzere ayrıldık.

Ve sıra geldi 2 yıllık öğretmenlik ve Dalama lisesi maceram boyunca öğrencilerimle çekildiğim bütün fotoğraf arşivini paylaşmaya:                                                                                                        

 

 

 

……………………………………………………………………

evrengunlugu.net, 5. yılında sosyal sorumluluk gereği Türkiye Omurilik Felçlileri Derneği‘nin kampanya ve projelerini destekleme kararı almıştır. Ziyaretçilerini de TOFD’a destek olmaya davet etmektedir. TOFD’a ulaşın; gönüllü olun; 3430‘a boş bir sms atarak Akülü Tekerlekli Sandalye Kampanyasına 5 TL’lik bağışta bulunun.

Kirazı Dalından Yemenin Tadı

Öğle yemeğine öğrencim Hülya’nın evine davetliydim. Leziz yemeklerden sonra yetiştirdikleri atlara bakmaya gittik. Öğrencimin babası, büyük bir özenle atlarını her gün kaşağıladığını, özellikle koşucu olanına her gün mutlaka koşu çalışması yaptırdığını söyledi. Evlerindeki defteri görünce çok şaşırmıştım. Atların hepsinin doğum tarihlerini not etmişlerdi. Fotoğraftaki sarı tay 23 Nisan 2009 doğumluydu :) Bir ata en yakın ne zaman yaklaştım hiç hatırlamıyorum. Bugün öğrencimin sayesinde 9 atla beraber epey vakit geçirdim.

Okuldan sonra da Mügenur ve Onur öğrencilerimin Köşk’ün Kızılcaköyü’nde yaşayan anneannesigilin bahçesine gittik. Dalından kiraz topladık, erik yedik, semaverde çay içtik. Bahçelerin arasından dolanan dere boyu yürüyüp fotoğraf çekilirken pantolonumun arası da yırtıldı :) Dağa taşa tırmanmaya benim pantolonun sosyetik dikişleri dayanamadı sanırım :)

Ve yarın karne günü… Öğrencilerimle son günümde kasabanın parkında sabahlayacağız… Yüreğimdeki derin hüznü yüzlerce fotoğraf eşliğinde cumartesi günü e-vren günlüğü’ne not edeceğim. Hayatımın ilk öğrencilerini, her bir e-vren öğrencisinin ismini buraya tek tek işleyeceğim.