İlkokul sıralarında “astronot olma“ isteğim adımın Evren olmasından mı kaynaklanıyordu hatırlamıyorum ama o isteğin zamanla kaybolması Türkiye’de bir Uzay Kampı’nın henüz açılmamış olması olabilir. Gerçi 80’li yıllarda bu ülkede bir Uzay Kampı olsaydı bile Türk eğitim sistemimizde beni oraya götürecek ve bu hayalimde bana yepyeni ufuklar açacak bir öğretmenim -muhtemelen- olmayacaktı. 2000 yılında açılan Uzay Kampı Türkiye‘yi ziyaret etmeme vesileyse Kahraman Maraş’taki 12 öğrencisini Uzay Kampı’na getirmekle yetinmeyip beni de burnumun dibindeki Uzay Kampı ile buluşturmak için çaba sarfeden -yukarıdaki fotoğrafta yer alan- sevgili İrem öğretmendir ;)

Ay’a ayak basan ilk insan olma fırsatını kaçırdığımı, hatta Ay’a giden ilk Türk olma şansını bile yakalamamın zor olduğunu biliyorum ancak kim bilir belki de Ay’a çıkan ilk Blog Yazarı olurum. Onu da olamasam bile -oradakilere sormadım ama- Uzay Kampı Türkiye’ye adım atan ilk blog yazarı galiba bendim ;) Gerçi Uzay Kampı ziyaretimin resmiliği veya gayriresmiliği konusunda bir belirsizlik içerisindeydim. Fotoğraf çekerken -olmazsa olmazdır zaten- uyarılmış olmam ve “ben de küçükken astronot olmak isterdim“ sözüme “e buraya iş başvurusu yapabilirdiniz“ cevabı “Uzayda bile anlaşamıyor, anlaşılamıyorum“ dedirtti bana ;) Astronot olmak için Uzay Kampı’na iş başvurusu yapmak gerçekten işe yarıyor mu acaba? Bu sorunun cevabını öğrenmeden oradan ayrılmış olmak zannediyorum mesleki kariyerimi olduğu gibi etkileyecek ;)

Ben böyle bir Türk’ün dünyada var olduğunu bilmiyordum; İsmail Akbay‘ın varlığından ve başarısından ilk kez haberdar olduğum için de çok mutlu oldum. Mudanya’daki Zeytinbağı köyünden NASA‘ya giden ilk Türk mühendis olan İsmail Akbay’ı öğrenim hayatım boyunca duymamış olduğum için ben mi utanmalıyım yoksa… (neyse ben utanmalıyım, ders kitaplarında yoktu madem bizzat kendim araştırabilirdim). İsmail Akbay’dan sonra Uzay Kampı’nda unutamayacağım iki isim daha vardı. Kamp’ta görevli olan Aydınlı ve Aydın Lisesi mezunu olduğunu duyunca ayrıca gururlandığım Mustafa ve Kampın önemli yerlerini dolaştırıp ayrıntılı bilgiler veren Nazillili Ayşe Mine.

Kamp programına katılmak belli bir ücreti gerektiriyor fakat ESBAŞ‘ın masraflarını karşılayarak uzay deneyimi yaşattığı öğrenci grupları da var; tıpkı İrem’in öğrencileri gibi. Uzay Kampı içerisinde tüm etkinlikler yapılandırmacılık eğitim sisteminin adeta tavan yapmış modeli. Ayşe Mine, öyle şeyler anlattı ki “bu öğrenciler geldikleri okullara dönüklerinde öğretmenlerini beğenmeyecekler“ dedim; oyuncaklar bile NASA’dan geliyor ve attıkları her adım aslında birer yaratıcı drama ruhu taşıyor. İzmir’de Uzay Var; gidin yaşayın! Benden söylemesi ;)

—

facebook’evreni ] facebook sayfası ] twitter’evreni ] RSS abonelik