Hüss’ün Okul Kaydı

Hüss bu gün 1. sınıfa kaydoldu. Abimle beraber Hüss’ün yeni okulundaydık. Anasınıfını okuduğu Yahya Kemal Beyatlı İlköğretim Okulu‘na kaydını yaptıramadık çünkü herkes kendi mahallesinde okuyacak diye tutturmuştu Aydın İl Milli Eğitim Müdürü :) Oysa anasınıfını okurken okula da alışan çocuk için ilköğretim döneminde böyle bir engelleme izah edilebilir bir durum değil. Yıllar önce henüz ismi Devrim İlkokulu iken teyzem ve Hüss’ün babası abim orada okumuşlardı. Sonra 3 kardeş biz ve yeğenlerimiz de oradan mezun olduk. Şimdi Hüss, sürekli değişen milli eğitim kararlarının bir kurbanı oluyor. Bütün akrabalarının okuduğu okula anasınıfını orada okumasına rağmen gidemiyor.

Hüss, bu gün mahallemizdeki ilköğretim okuluna kayıt oldu. Temennimiz iyi bir öğretmen tarafından 5 yıllık serüvenini tamamlaması. Okul idarecileri ve okul aile birliğinin tavrı da bu zaman zarfında önemli bizim için. Yahya Kemal Beyatlı İlköğretim okulunun ise başka mahalleden öğrenci kaydı almıyoruz yönündeki tutumunu samimi bulmadığımı da buradan belirtmek istiyorum. İl Milli Eğitim Müdürü değişecek, yenisi de başka bir kuralla yine çocukların geleceğinde söz sahibi olacak. Bir şey ya yasaktır ya da serbest. Bu arada okul kaydı sırasında ücret talep edilmesi yasakmış, bağış mağış verilmeyecek safsatası da boş. Bugün bunu bizzat tecrübe ettik.

{Minik civcivim… Artık büyüyor, horoz olma kıvamına geliyorsun :) Bu fotoğraf ve yazılar da -yıllar sonrası için- sana ilköğretime ilk kaydının armağanı olsun.}

HÜSS Mezun Oldu

Hayat hızla akıp geçiyor. Daha dün gibiydi, Yahya Kemal Beyatlı İlköğretim Okulu‘nun bahçesinde koşturur dururdum. Ben 3. sınıftayken kardeşim Ziya başladı okula. Teyzem ve ondan yıllar yıllar sonra abim henüz adı Devrim İlkokulu iken aynı bahçenin hatıralarında yer aldılar. Bizden sonra aynı okula adım atan en küçüğümüz İbrahim de 10 yıl sonra Hüss‘e teslim ettiği bayrağı. Anasınıfını bitiren Hüss, geleneği devam ettirip aynı okula devam eder mi bilinmez. Aynı mahalle aynı okul, farklı mahalle farklı okul karmaşası; bağış parası adı altında astronomik kayıt ücretleri hengamesi… O şimdilik eğitim sektörünün çarpıklığının farkında değil; birebir etkisinde kalıyor olmasına rağmen.

 

2006’da benim üniversite mezuniyetimle başlayıp 2007’de Ziya ve İbrahim’in kep törenleriyle devam eden sırayı 2008’de Hüss de bozmadı ve geçen hafta yapılan mezuniyet gecesinde ilk kepini havaya attı. Bugün de anasınıfı öğretmeninin eli öpüldü, AFERİN’li karne alındı, babaannenin karne hediyesi hükmünde dondurma parası önce cebe sonra mideye indirildi. Bize de e-vren günlüğü’nün maskotu Hüss’ü aylar sonra ilk defa e-yaşam diyarına taşımak düştü :) e-vren günlüğü Evren’siz, Evren de Hüss’süz olamaz.

ÖĞRETMENİMİ ARIYORUM

İlkokul öğretmenim Aynur DURMAZ‘ı arıyorum… 1991 yılında bizi mezun edip Antalya’ya tayini çıkmıştı. Eşi savcıydı, ama bir türlü adını hatırlayamıyorum. Anıl isminde sapsarı bir oğlu vardı, 1984 doğumlu. Kardeşim Ziya ile aynı sınıftaydı.

İlkokul öğretmenime ulaşabilmek için denemediğim yol kalmadı. Bugün tekrar ilkokuluma gittim. Dosyalar taranırsa en azından eşinin adını öğrenir, telefon numarasına da bu yolla ualaşabilirdik ama dosyalar arşive kaldırıldığı için uğraşmak istemediler.

Öğretmenim büyük bir ihtimal emekli olmuştur. emekli.gov.tr’den sicil numarasına ulaşmaya çalıştım. İki ayrı kişinin bilgilerine eriştim. Sonra da ilses.meb.gov.tr’den “kişisel bilgileri sorgula” kısmından bazı bilgilere ulaşamaya çalıştım. Yine olmadı. Ne öğretmenim Aynur DURMAZ’ın ne de oğlu Anıl DURMAZ’ın koskoca internet dünyasında tek bir kaydı yok. google da bile arama yaptığımda hiçbir sonuç çıkmıyor.

Olur da birgün bu yazıyı biri okur, arama motorlarından birileri bu sayfaya ulaşır da 24 Kasım Öğretmenler Günü’ne kadar öğretmenimi bir tanıyan çıkar. İmkansız değil sonuçta. Arama motorları da iyice kaydetsin diye tekrar yazıyorum. İlkokul öğretmenimin adı Aynur DURMAZ. Aydın’da Yahya Kemal Beyatlı İlkolulu’nda öğretmenlik yaptıktan sonra 1991 yılında Antalya’ya tayini çıktı. Eşi savcıydı, oğlunun adı Anıl DURMAZ.

Not: Yukarıdaki yazıdan yaklaşık 3 ay sonra ilkokul öğretmenim Aynur Durmaz’ı buldum ve yıllar sonra onunla gerçekleştirdiğim ilk telefon görüşmesi heyecanımı {burada} paylaştım.